Roald Rook is sinds 2012 ontwerper bij de groep ’t Jakan in Vollenhove en bekeek het fenomeen corsowagen bouwen vanuit zijn eigen professionele invalshoek als outdoor coach.
‘Groep’ is eigenlijk niet de juiste benaming.
Professionele organisatie past eigenlijk beter.
Hoezo?
In een gemiddelde groep met een heus bestuurlijk orgaan van voorzitter tot penningmeester, vergaderingen, commissies, bouwteams, sponsoren, complete branding van t-shirts, hoodies, petjes tot schoenen en inkoop van o.a. kilometers betonijzer gaan er tienduizenden euro’s om in de administratie.
Geen kinderspel dus. Ook weer wel want van generatie op generatie wordt het bouwen van praalwagens overgedragen. Er is dus ook een kindercorso.
In mijn rol als ontwerper kom ik regelmatig op de bouwplaats om de vorderingen te aanschouwen.
Lassers, houtbewerkers, kleinkunstenaars, linkshandig of rechtshandig, iedereen doet zijn of haar ding. Een heel bijzonder groepsproces wat mij intrigeert.
Rolverdeling, onderlinge communicatie, alles valt een half jaar lang als puzzelstukjes in elkaar.
Wat maakt het toch iedere groep op zijn eigen niveau jaarlijks een topprestatie neerzet?
Naast hart voor de zaak, plezier en fanatisme zijn er een aantal cruciale succesfactoren die in het DNA van de meeste groepen zit. Hier trek ik dan ook even het vergelijk met het bedrijfsleven. Dit zijn namelijk de ideale uitgangspunten voor effectieve samenwerking en het menselijk draagvlak. Cruciaal voor winst of verlies.
Dit zijn ze:
- Het doel waar aan wordt gewerkt is voor iedereen duidelijk
(heldere missie)
- Iedereen weet wat er van hem of haar wordt verwacht
(efficiënte taak- en rolverdeling)
- Er is intrinsiek een hele hoge mate van eigenaarschap
(individueel verantwoordelijkheidsgevoel)
- De mensen doen waar ze goed in zijn
(talenten op de juiste plaats)
- Iedereen laat elkaar in zijn of haar waarde
(onderling respect)
Een mooi rijtje waarvan je als manager zou willen dat dit een standaard gegeven is binnen je bedrijf. Maar dat is vaak niet zo. Uit mijn ervaring als coach kan ik zeggen dat vooral de laatste in het rijtje een lastige is. Hier zit een waarde onder die de basis is voor elke samenwerking namelijk:
VERTROUWEN
Waarom is vertrouwen zo belangrijk? Zonder vertrouwen worden er geen conflicten aangegaan, hierdoor ontstaat er een gebrek aan betrokkenheid, verantwoordelijkheden worden vermeden en daardoor ontbreekt het uiteindelijk resultaat. Of het nu een corsowagen betreft of een jaaromzet.
Vertrouwen is dus de basis.
Vertrouwen in elkaar en in een goede afloop is bij corsogroepen in ieder geval geen issue. Als je ziet wat er in de laatste weken aan hoeveelheid werk wordt verzet is van ongekende aard. De wagen komt gewoon klaar. Hoe dan ook. That’s the Spirit!
En dat voor vier rondjes door Vollenhove op een zaterdag. Op maandag gaat namelijk de slijptol erin en wordt binnen een paar dagen een half jaar werk weer afgebroken…
