Inmiddels wordt er alweer bijna drie maanden druk gebouwd aan de corsowagen van 2019! De tweede week van juli gaat de zomerstop in. Gedurende drie weken even geen bouwwerkzaamheden, tenminste niet in de corsoschuur. Er bestaat natuurlijk altijd een kans dat de mannen gedurende deze periode thuis aan het werk worden gezet..Voordat de bouwstop een feit is, staan er nog een aantal grote gebeurtenissen op de agenda. Zoals de maquette presentatie tijdens de Zomermarkt in Lichtenvoorde, in het eerste weekend van juli. Die zal dit jaar gepaard gaan met een foto expositie: Van Ontwerp tot Optocht. Mijn foto expositie! Hoe gaaf is dat.
Mijn bedoeling is een kleine tien foto’s te presenteren van de wagenbouw tot nu toe, vanaf de eerste schetsen tot en met de papierplakzondag. Deze eerste papierplakzondag vind plaats in het een na laatste weekend van juni. Inmiddels liggen er in de corsoschuur her en der al vele metalen geraamten te wachten om gekartonneerd en vervolgens beplakt te worden. Als dat is gebeurd kunnen ze aan de basis van de wagen(s) worden bevestigd en zal de corsowagen ineens veel meer gaan prijsgeven van de uiteindelijke vorm. Voor de bouwers iets om naar uit te kijken, dan komt er weer ruimte op de werkvloer aldus een aantal van hen. Nu wordt er op verschillende plekken aan diverse onderdelen gewerkt, wat vraagt om meerdere steigers en loopruimten. Ik moet zeggen dat ik het wel leuk vind zo. Zeker als ik foto’s maak vanaf de omloop op de steiger, is het erg leuk om te alle werkzaamheden gade te slaan. Groepjes her en der druk met hun eigen onderdeel, tegelijkertijd het besef dat het één team is en straks alles als een puzzel in elkaar past.
Als ik terugkijk op de afgelopen drie maanden en mezelf afvraag wat ik nou eigenlijk het allerleukst vond tot nu toe, vind ik dat erg lastig om te beantwoorden? Ik vind het allemaal geweldig! Hoe het idee vanuit het hoofd van de ontwerper wordt geschetst op papier en vervolgens vorm krijgt door middel van een maquette. Hoe vervolgens de constructiemedewerkers dit vervolgens ‘moeiteloos’ weten om te zetten in een concreet bouwplan. Ik vind het geweldig om te zien hoe een berg betonijzer is verbogen, geknipt en aan elkaar gelast, en ik hier de verschillende vormen van de maquette heel duidelijk in terugzie. Niet te vergeten de werkzaamheden buiten de corsoschuur, op het dahlialand. Het poten van de knollen, en door middel van bemesting en beregening op het juiste moment ervoor zorgen dat er straks schitterende gezonde dahlia’s de grond uit komen. Dat betekent dat Marcel soms wel drie keer dag naar het land toe gaat om de sproeiers te verzetten! Want zonder dahlia’s natuurlijk ook geen bloemencorsowagen.
Aan verschillende leden van Teeuws heb ik gevraagd wat zei (na jaren meewerken) nou eigenlijk het leukste stadium van de hele wagenbouw vinden. Estelle vertelde me dat zei het beginstadium toch eigenlijk wel het leukst vind, omdat je vanuit ‘niets’ ergens naartoe werkt. Willeke geniet vooral van de laatste paar weken voor het corso en dan met name het laatste weekend, aangezien je dan het resultaat goed ziet waar je al die tijd aan hebt gewerkt vind zij. Paul Wieggers vind zijn hoofdtaak, het ontwerpen van de wagen, de meest spannende gebeurtenis van de hele wagenbouw. Daar ontstaat namelijk de basis, vertelde Paul.
Aan Estelle en Willeke vroeg ik tevens wat ze nog eens zouden willen doen of leren binnen de wagenbouw? Estelle lijkt het leuk om nog eens één of meerdere bouwavonden bij het allergrootste dahliacorso te wereld te gaan kijken, bij het Bloemencorso Zundert. Gewoon eens kijken hoe zij het doen. Willeke lijkt het wel leuk om ooit nog eens mee te doen met de figuratie. Het theater op de corsowagens speelt een belangrijke rol bij de hele indruk tijdens het bloemencorso. De laatste jaren is de figuratie uitgegroeid tot het decor van choreografie, muziek en toneel. De hele figuratie wordt daarom afzonderlijk beoordeeld. De jury beoordeelt tijdens de optocht specifiek op zaken als aankleding, inleving en fysieke vaardigheden van de figuranten. Hiervoor kunnen de corsogroepen de Figuratieprijs in de wacht slepen. Teeuws won deze meerdere keren, zo ook in 2018. Dat lijkt mij net als Willeke inderdaad erg leuk! Wat ik echt het allerleukst heb gevonden kan ik jullie uiteraard pas vertellen aan het eind van het project. Het antwoord van Bas op de vraag wat zou je nog eens willen doen binnen het Bloemencorso, vond ik erg grappig. Hij loopt dit jaar voor de 21e keer mee in de optocht, en zou daarom het Bloemencorso wel eens vanaf de tribune willen bekijken! Ik ga het dit jaar juist andersom ervaren, wellicht kunnen we ruilen ;-).
Voordat de maquette presentatie plaatsvind, is er eerst nog het vier dagen durende volksfeest in Goor (laatste weekend van juni). Een aantal corsogroepen uit Lichtenvoorde gaan daar het werk om wat extra geld te verdienen voor hun eigen groep, zo ook enkele leden van Teeuws. Maar goed, als allereerste dus de papierplakzondag. Dan wordt het toch wel tijd dat ik de fotocamera een keer opzij leg en mijn handen echt vuil maak ;-). Ik ben tenslotte best een goede behanger al zeg ik het zelf. Dat was mijn vader al, en die heeft het mij weer geleerd. Zo’n handige oplossing voor de lijmemmer had ik echter nog nooit gezien tot in de bouwschuur van Teeuws. Men neme een strijkplank mee van huis (wel even aan de vrouw vragen) en met een kleine aanpassing past er perfect een emmer (met lijm) in de uitsparing waar normaal het strijkijzer in wordt gezet. Voor vieze handen ben ik gelukkig ook nooit teruggedeinsd dus ik zou zeggen: dran!
Het is zover! Alle columns van het project ‘Van Ontwerp tot Optocht’ zijn gebundeld in een boek. Lees alles over het Bloemencorso Lichtenvoorde en Corsogroep Teeuws. Inclusief niet eerder gepubliceerde verhalen en ruim 55 foto’s. Het boek is te koop via info@klomptgoed.nl
