De ‘Gastvrouw van het Landschap Oost Gelre’ heeft, naast een grote passie voor schrijven en fotograferen, vooral liefde voor de Achterhoekse Streek. Janette van Egten, geboren en getogen te Bilthoven, heeft in 2009 Bilthoven voorgoed verruild voor de Achterhoek en had een grote wens om eens een kijkje achter de schermen te nemen bij één van de vele corsogroepen die Lichtenvoorde rijk is.

Evenementen in steden trekken vaak grote mensenmassa’s aan. Als dorp met een mooi corso kun je hier wel eens jaloers op worden.

"Het zijn exact dezelfde wagens als toen"

Ik had de aankondigingen al een tijdje terug gezien. De SBS Kerstparade komt naar je toe deze winter. Mijn gedachtes gingen uit naar 2008. Toen reed de SBS Kerstparade ook al door Eindhoven. 120.000 bezoekers kwamen af op deze parade. Dat zijn aantallen waar mening wagenbouwer jaloers op is. Zoveel mensen zullen er dit jaar niet op af komen. Het weer is bar en boos. En dat heeft, zoals de doorgewinterde wagenbouwer weet, een grote invloed op de bezoekersaantallen.

Subtiel, mooi en toch bijna onopvallend. Publiek langs de kant druk in de weer. Druk met het gooien van papier. Papier voor de corsowagen: ‘Papier Hier’ van buurtschap Stadsebergen uit Valkenswaard.

"Dan verlang je weer terug naar de Ballonnenman. Dat was spanning, dat was Magie."

Het is de droom van bijna elke bouwer uit Zundert: Stoppen op de Markt voor de hoofdtribune. Iets wat voor enkele buurtschappen altijd een droom zal blijven.

Roald Rook is sinds 2012 ontwerper bij de groep ’t Jakan in Vollenhove en bekeek het fenomeen corsowagen bouwen vanuit zijn eigen professionele invalshoek als outdoor coach.

"Saamhorig bouwen en zeiken"

K**hoekjes, posities waarvan je niet weet wat je er mee aanmoet… Weer een kras op je arm door dat ene stukje betonijzer wat toch net wat langer was dan dacht. Lasogen, papiersnedes, behangselpap in je haar, brandwondjes en stukken korst door afgeschaafd vel omdat je weer eens lomp was met iets verplaatsen.

"Laat dat lullige hamertje lekker thuis"

Het corso is dankzij het Van Gogh tableau naast het Van Gogh museum in Amsterdam al vroeg in het nieuws, een mooie media actie uit het Zundertse. De officiële opening werd door de Burgemeester van Zundert en Loco Burgemeester van Amsterdam gedaan. Symbolisch mochten zij de laatste dahlia’s op het tableau aanbrengen. Beiden kregen een hamertje in de hand gedrukt.

"het slechtste plan wat ik gehoord heb sinds de invoering van de term Theatercorso"

Het is rond de klok van 12 als het peloton van start gaat voor weer een touretappe, een rit van 167 km door het prachtige glooiende franse landschap. Al na een kleine 30 kilometer ontsnapt er een groep van zo’n 20 renners uit het peloton. Ze krijgen op het hoogtepunt zo halverwege de etappe een voorsprong van ruim 3 minuten.

"Verwijzingen van wagens die al eerder gebouwd zijn vliegen over het scherm"

Je ziet hem haast zitten. Turend naar een stuk papier of een beeldscherm. Het moet ergens voor kerst zijn en het corso is nog ver weg. Als de meeste mensen druk bezig zijn met de komende feestdagen werkt hij nog even snel dat ene idee uit wat hem vannacht nog te binnen schoot.

"Ik las alleen maar, ik vind kartonnen geen zak aan."

De ellende begint weer. De winter is achter de rug, de lente is net begonnen. Menig ontwerp is wereldkundig gemaakt. Het ene ontwerp is al afgeschoten, de ander krijgt het voordeel van de twijfel en er is altijd wel één die als favoriet wordt bestempeld. Voordat de echte prijzen verdeeld worden, moeten we eerst nog een hele riedel aan activiteiten verrichten.

"dan helpt het niet erg als je zwemles hebt naast de schuur van die-wagen-met-de-honden"

Sinds afgelopen zomer zijn er dagen dat m’n zus de hobby van haar broertje vervloekt. Uitgerekend de telg van de familie met de minste corso-binding heeft een zoontje, en dus mijn neefje, van bijna 5 dat niet uitgepraat raakt over corso en de ‘wagens’.

"Vanuit alle "hoeken en gaten" komt er hulp. Zeilen, verlichting, materiaal wordt dezelfde avond nog geleverd"

Zaterdagochtend 6 september jl. volop bedrijvigheid in de corsotent. Nog een week te gaan totdat het corso weer door de Valkenswaardse straten trekt. Een bouwer, genaamd “Wortel” komt de tent in gestormd. “De tent van Crescendo staat in brand!” Een doodse stilte valt. Wortel dit is een geintje of niet?

"Er zijn maar 2 mensen op de wereld die kunnen zeggen dat ze 2 keer de Elfstedentocht hebben gewonnen"

‘Waar kom je toch vandaan?’ Dat is een vraag die mij met enige regelmaat wordt gesteld als ik zo ver van huis ben dat de watertoren uit het zicht is verdwenen.Dat je een accent hebt horen mensen meteen en zijn dan nieuwsgierig waar dat vandaan komt.

"Lekker als je zo’n vraag eind april, na een paar bouwavonden, al krijgt"

In het voorjaar werden in Nederland al de eerste lassen gelegd voor de nieuwe corsocreaties van 2014. In april/mei gingen de eerste tenten de lucht in. Vele buurtschappen hebben er dus al maanden werk op zitten. Het eerste grote corso vindt alweer op vrijdag 15 augustus in Sint Jansklooster plaats.

"Bij reacties onder nieuws berichten op internet is zelden de nuance te vinden"

Een moedige beslissing van buurtschap Molenstraat die, omdat het door de Telegraaf werd opgepikt, ook meteen een storm aan reacties opleverde. Via Twitter, Facebook maar vooral onder het nieuwsbericht stroomden de reacties binnen waarbij de toon vooral gezet werd door de ‘buitenwacht’.

"Maar als je alles zelf moet bouwen en verlichten dan kan je hier gewoon niet meerijden"

We zien het in de corsowereld ook wel eens voorbij komen; onderdelen of zelfs hele wagens die via Marktplaats te koop aangeboden worden. Vaak levert dit onder de corso-fanatici enkel wat opgetrokken wenkbrauwen op.

"En voor de rest heb je wel een sociaal leven?"

“Ja, leuk…”
Hoezo “leuk”? Het is geweldig, het is fantastisch. Wat is er niet leuk aan? Hoe kan er nu gewoon “leuk” gezegd worden? Gelukkig, er komt nog een vraag. De uitgelezen mogelijkheid om het toch nog even goed uit te leggen dat het meer dan leuk is.

"Een goed boek schrijven is niet voldoende, je moet ook een zenuw raken"

Tijdens de uitreiking van de NS Publieksprijs voor boeken, welke Gijp glorieus won, kwam er van 1 van de genomineerden een mooie quote voorbij. De schrijver Jan Brokken, van het boek ‘De Vergelding’ zei: “Een goed boek schrijven is niet voldoende, je moet ook een zenuw raken”. Hoe zit dat met corsowagens die een zenuw raken?

"De nieuwe generatie is tot meer in staat, dan menig volwassene denkt"

Jaarlijks maken we met zijn allen weer de mooiste corsowagens. Jong en oud, vrouw of man zet zich hier voor in. En over de eerste ‘groep’ wil ik het graag eens over hebben. Jeugd zijn jongens of meisjes tot 18 jaar. Wat mij opvalt is dat het aantal jeugdigen per buurtschap sterk verschilt.

"En deze ‘mafkezen’ kom je verspreid in Nederland tegen"

Een veel gehoorde term in corsoland. Het corso virus. Of is het toch corsovirus? Of corso-virus? Laat ik nu voor het gemak “corso-virus” aan houden. Een term die naar mate het corso dichterbij komt, ook steeds vaker wordt gebruikt. Een burgemeester uit Valkenswaard, Zundert, Sint Jansklooster etc. kan doodleuk voor de lokale omroep of in de krant vertellen dat hij/zij gegrepen is door het corso-virus. Maar wat is nu eigenlijk het corso-virus?

"dat je je afvraagt of deze mensen hetzelfde middagcorso hebben gezien"

Door de vertraging van 10 minuten hadden we het net vóór de uitslag al kunnen aanvoelen; er is iets aparts met de uitslag dit jaar. Ik denk dat ze punten nog 10x nageteld hebben alvorens ze prijsbordjes maakten, omdat ze het zelf ook niet geloofden.

"En we leggen dit allemaal zo uit dat ook mevrouw Van Setten uit Tiel het zal begrijpen"

“Goedenavond dames en heren en welkom in het vroegere bestuurscentrum van het noorden, ook wel de stad der paleizen genoemd, daar waar deze tour voor de 62e keer zal finishen. Daar waar de streep is getrokken op de Champs Elysees van… jawel, ik heb het over Vollenhove.”

"Want wat is corso om het maar op zijn Brabants te zeggen “een verrekte schône hobby”"

In tijden dat alles sneller moet, we vaak meer willen, klagen over van alles en nog wat en het lijkt dat we alleen nog maar online communiceren is het mooi om te zien dat een hobby zoals het corso overeind blijft. Corso helpt om de zojuist genoemde dingen even achter je te laten. Even lekker met iets anders bezig zijn en nog eens met elkaar.

"Zo leverde de eerste ereprijs de groep 510,- gulden aan prijzengeld op"

Mijn eerste herinneringen betreft het corso liggen ergens halverwege jaren ’80. Toen de reeds opgeheven groepen met mooie klassieke namen als Sam Sam, Pomponius, Flower Power, Les Fleurs Magnifiques en Samen Eén nog door de smalle straten van Vollenhove reden.

"Zijn weer mooi grote, dit is Arabian Night toch?"

Al in mijn vroege jaren ben ik op brute wijze bij mijn ouders weggehaald net als mijn broertjes en zusjes. Los gescheurd van het gezin waarin ik deel van uit maakte. En om het allemaal erger te maken wordt ik ook nog in een of andere kist gelegd met andere ‘weesjes’. Maanden verstrijken en ik weet niet eens meer hoe het daglicht eruit ziet, hoe water proeft en hoe de aarde smaakt.

"met stijgende verbazing te lezen hoe ver dit evenement af staat van het corsogevoel zoals ik dat ken"

Het zal ergens begin jaren ’90 geweest zijn dat ik bij de Heineken-brouwerij in Amsterdam het toenmalige bloemencorso van Aalsmeer voorbij zag komen. Geboren en getogen in Vollenhove was ik uiteraard het plaatselijke corso gewend en dus ook toen ook al niet echt onder de indruk van de ‘platte karren met bloemstukken’ die aan me voorbij trokken in de hoofdstad.

"het vechten tegen de moeheid is een onbegonnen strijd"

Het is de nacht van zaterdag op zondag, een uur of 12. Buiten is het aardedonker en door het tentzeil schijnt de weinige straatverlichting naar binnen. Binnen in de tent klinkt een nummer van de Golden Earring en het is tamelijk druk op de steigers.

"een concept dat al enkele jaren in het moderators-team van het CorsoForum leefde"

Ergens half November. Zo’n tijd in het jaar van een corso-liefhebber dat het ene corso echt achter de rug is en dat de ‘normale’ mens zich klaar maakt voor de drukke feestmaand die gaat komen. Dat grijze gebied dat precies tussen alle corso-seizoenen in valt

"Als aasgieren duiken de mensen, met hamers en breekijzers als klauwen, zich op het karkas"

Het is vroeg, vooral na die uitermate goed bevallen Corsomaandag. Op het tentoonstellingsterrein verschijnen bekende gezichten. Bouwers van verschillende buurtschappen verzamelen bij hun wagen.

"Oei, het woord is dan toch gevallen, ‘thema’. Een woord dat in de optochtwereld met argusogen bekeken wordt"

De Brabantsedag optocht in Heeze is toch een beetje de vreemde eend in de bijt van het CorsoNetwerk. Het woord corso, daar begint het al. In Heeze wordt er nooit gesproken over de Brabantsedag als een corso, maar wordt de term optocht gehanteerd. De Dikke Vandale laat zien dat er geen verschil is: cor·so (de, het; m en o; meervoud: corso’s) 1. optocht: bloemencorso.

"Maanden lang werken, ploeteren, lange dagen en dan op moment suprême… bagger weer"

Het is zondag 12 september 2010. De tweede zondag in september, dus Bloemencorso Valkenswaard! Normaal gesproken een feestelijke dag in Valkenswaard. Helaas dit keer was het anders.

"landen hier ver vandaan en volkjes die niemand kent"

In de meest recente Corsief stond een artikel waarin de redacteurs en schrijvers van het blad de verschillende corso’s in Nederland en hun karakteristieken bespraken.

"blijkbaar denken net zoveel corsobouwers dat weglopen voor moeilijk te maken vormen de beste methode is"

Elk corso kent zijn eigen gewoontes en tradities. één van de zaken die waarin corso’s zich van elkaar onderscheiden zijn de te winnen prijzen.

"en ook bij Bs. Laer-Akkermolen was het feest. (je kunt beter vragen, wanneer niet?)"

Ik werd laatst benaderd door Jeroen, beter bekend als JMB-GNR, om een column te schrijven voor het Corsonetwerk.

"De buurtschap was er als het ware nog niet rijp voor om dit op straat te brengen"

Over een ontwerper uit een andere corso-plaats die mij fascineerde en die in de loop der jaren steeds meer een gezicht kreeg.

"Henk Veldkamp, dames en heren, was het hier niet mee eens."

Zo luidde het verdict van Vollenhove, dames en heren. Chapeau! Nameless juicht, want WE hebben goud! Ik buig mij hoofd diep. Was er dan verder niets? Jawel.

"Ballonnenman, ik zou maar stoppen!"

Daar loop je dan. In je eentje. Helemaal vooraan in de optocht. Met een houten orgeltje om je nek en een bos touwen aan je broek geknoopt. Achter je rolt de wagen waar je bloed, zweet en tranen aan hebt besteed door de straten. De ballonnen zweven achter je aan. Zundert kijkt. Brabant kijkt. Voor je gevoel kijkt heel de wereld.