Iedereen kent het wel. Goede voornemens voor het nieuwe jaar. De één heeft er wel wat mee en de ander weer totaal niet. Zo tegen het eind van het jaar wordt je weer helemaal dood gegooid met aanbiedingen voor diverse sportscholen. Ik heb er ook nooit echt wat mee gehad. Waarom moeten goede voornemens nu per se op 1 januari beginnen. Je kunt dat toch het hele jaar doen. Maar voor mij was dat nu toch wat anders. Na een bewogen jaar vond ik het ook maar eens tijd worden om alles eens anders te gaan doen. Om te beginnen geen alcohol meer. En dan geen dry januari maar meer een dry rest of my life.
Iets meer te gaan sporten staat ook op de lijst. Ik heb niks met sportscholen vol met allerlei apparaten dus de voetbalschoenen maar weer van zolder gehaald om ze nu ook maar eens echt te gaan gebruiken. Wat bewuster gaan eten is ook nog niet zo verkeerd. En dan niet zo extreem om meteen maar vegetariër te worden maar wel beter opletten wat je eet. De plofkip maar eens in de winkel te laten liggen. Niet meer wekelijks naar de patatboer. Tot nu toe bevalt het allemaal erg goed.
Zo had ook het stichting bestuur van corso Valkenswaard goede voornemens voor het nieuwe corsojaar. Namelijk het invoeren van categorieën voor het corso van 2020. Die geruchten gingen al tijdens het afgelopen corso en moesten vorm krijgen voor het corso van 2020.
Maar wat de richtlijnen daarvoor waren was nog niet voor iedereen duidelijk. Dat zou kort na het corso duidelijk worden en dat was ook het moment dat Groep 15 mij gevraagd heeft om een ontwerp te maken voor het komende corso. Ik ben altijd duidelijk geweest in mijn plannen richting Groep 15. Ik wil heel graag een ontwerp maken voor de groep maar alleen als dat in de hoogste categorie is. Ik hoef het corso niet te winnen en dat zou ook niet realistisch zijn met de relatief nieuwe en nog kleine groep die er is. Maar bij voorbaat al uitgesloten worden voor de bovenste 10 plaatsen van het corso kon mij niet motiveren om elke maand naar Valkenswaard te rijden en vele uren in een ontwerp te steken.
Ik heb het daarom ook bij Groep 15 neergelegd wat hun wensen waren en wat de mogelijkheden waren omtrent het nieuwe categorieën systeem. Op 22 oktober kwam er dan de duidelijkheid omtrent de nieuwe categorieën tijdens de voorzitters-vergadering. En dat moest ook wel want de themapresentatie stond voor de deur. De aftrap van het nieuwe corsoseizoen. Dan moet toch wel duidelijk zijn wat de voorwaarden zijn voor deelname aan het nieuwe corsojaar.
Voor de mensen die niet weten wat het nu inhoud zal ik het even kort samenvatten middels een A,B en C categorie. In de A categorie zitten deelnemers met een wagen meer dan 125.000 bloemen. In de B categorie zitten deelnemers met een wagen tussen 50.000 en 125.000 bloemen. In de C categorie zitten wagens kleiner dan 50.000 bloemen en zal voornamelijk bestaan uit de jeugdwagens van de bestaande buurtschappen.Waarom dit zo gedaan is, is mij niet helemaal duidelijk en of dit ook echt nodig was weet ik ook niet.
Maar naar ik heb begrepen is het makkelijker om in te stappen voor eventuele nieuwe deelnemers bij de B categorie omdat er dan niet meteen een hele grote wagen gebouwd hoeft te worden om deel te kunnen nemen. Tevens bestaat er de mogelijkheid voor bestaande deelnemers om een wat kleinere wagen te maken dan gebruikelijk en toch gewoon te kunnen deelnemen aan het corso.
Dit alles bedoeld om het corso toegankelijker te maken voor meer mensen en zo groei te creëren voor corso Valkenswaard in zijn algemeen. Een goed voornemen mag ik wel zeggen.
In het verslag van de voorzitters-vergadering stond ook duidelijk te lezen dat een ieder vrij is om te kiezen in welke categorie deze wenst deel te nemen. Mits ze dit maar voor 1 februari kenbaar maakten aan het stichting bestuur.
Een kleine kanttekening daarbij is wel dat het misschien raadzaam is, mocht er zich in de toekomst nog een nieuwe deelnemer aanmelden ze het eerste jaar verplicht in de B categorie deelnemen.
Dus konden we met Groep 15 na de themapresentatie vol enthousiasme bezig met een ontwerp voor het komende corso. Het ijsbeeldenfestival van Harbin is middels loting toegekend aan Groep 15. En de wensen van de groep naar mij toe waren ook duidelijk; De wagen moest rond de 130.000 bloemen komen te zitten zodat er nog net meegedaan kon worden aan de A categorie.
Tevens was het de wens van Groep 15 dat er niet te veel anatomische vormen op mochten zitten en het liefst iets met veel losse onderdelen zodat er al vroeg kon worden begonnen met bouwen voordat de tent stond. Een verbetering ten opzichte van vorig jaar aangezien er daar 140.000 op zaten en er vooral grote vormen op zaten. Dus iets wat prima te doen moest zijn voor de nog relatief nieuwe groep.
Met deze opdracht ben ik aan de slag gegaan. Al snel liep ik iets achter op schema door ziekte maar dat heb ik de afgelopen weken inmiddels ingehaald en is de maquette bijna af. De eerste streefdatum was 11 januari waar de gesprekken plaats vinden met de themacommissie. Dus ben ik op 11 januari weer naar Valkenswaard gereden om uit te leggen wat de bedoeling was met mijn ontwerp voor komend corso met Groep 15. Daar kwamen we bij de themacommissie vergezeld door de voorzitter van de stichting die ons diverse vragen stelden omtrent het ontwerp en de uitwerking daarvan. Ik heb daar zo goed mogelijk antwoord op proberen te geven en ik had zelfs het idee dat er een licht enthousiasme was bij de themacommissie, ook op de vraag hoe groot de wagen moest worden hebben wij netjes antwoord gegeven. 12 meter lang 6,5 meter hoog en zo rond de 130.000 bloemen zodat ze nog net in de A categorie zouden vallen. Hier werd goedkeurend op gereageerd door zowel de themacommissie en voorzitter van de stichting.
Dus we konden volledig los en de eerste detail tekeningen heb ik de volgende dag op de mail gezet zodat er de volgende dag begonnen kon worden. Nu was het voor mij zaak om de maquette af te krijgen voor 15 februari als deze voor de technische commissie moet komen. Maar was niet echt noodzakelijk om daar bij aanwezig te zijn. Dus 1 maart als streefdatum aangehouden om het geheel te presenteren. Tot zover een prima start van het 2e corsojaar van Groep 15; Een enthousiaste bouwgroep. Een overenthousiaste ontwerper en de goedkeuring van themacommissie en bestuursvoorzitter.
Dit alles kreeg toch wel een andere wending na de voorzitters-vergadering van 20 januari. Daar werd namelijk bekend dat aan het categorisering reglement een kleine toevoeging was gedaan met behoorlijke ingrijpende gevolgen voor Groep 15. Aan het stukje dat alle groepen vrij waren om te kiezen in welke categorie ze wensen mee te doen is “behalve Groep 15” achter gezet. Dus kort gezegd mag iedereen kiezen behalve Groep 15. Die moeten verplicht in de B categorie plaats nemen. Nu vind ik dat persoonlijk niet zo erg maar had ik dat liever geweten voor ik ergens aan was begonnen. Want dan was ik er helemaal niet aan begonnen.
Nu weet ik niet wanneer die extra regel er aan toe gevoegd is maar 9 dagen er voor in ieder geval nog niet of het is met opzet voor ons verzwegen en voelde mij toch behoorlijk bedrogen door deze wijziging in de deelname-voorwaarden. Naar mijn mening kun je namelijk geen ja zeggen op een vraag en 9 dagen later nee zeggen op dezelfde vraag. Omdat de voorwaarden ineens zijn aangepast. Het heeft tevens mijn voorkeur dat een reglement voor alle deelnemers gelijk is. En ben ik van mening dat je een reglement duidelijk moet hebben voor aanvang van een corsojaar en dat niet naar eigen inzicht kunt aanpassen tijdens het bouwjaar. En zeker niet als dat ingrijpende gevolgen heeft voor 1 specifieke groep.
Dit zou betekenen dat ik mijn ontwerp intrek omdat ik niet wil ontwerpen voor een groep die bij voorbaat al wordt uitgesloten voor de bovenste 10 plaatsen van het corso. En dat Groep 15 opnieuw moet beginnen met de ontwerpfase in de periode dat ze al aan het bouwen wilden zijn. Tevens wenste Groep 15 vrij te zijn in de keuze net als de rest van de deelnemers zoals ook was toegezegd. En dat Groep 15 het niet eens was met deze wijziging in het reglement mag dan ook duidelijk zijn. En zeker niet als die wijziging alleen op hun van toepassing was. En verzocht dan ook dat deze beperking er af gehaald zou worden. Toen Groep 15 er zelfs boos over werd werd er nogal verontwaardigd op gereageerd. Zelfs na de mededeling dat Groep 15 niet met het corso ging deelnemen als ze werden verplicht om in de B categorie plaats te nemen bleef de stichting in kwestie bij haar standpunt en was zelfs een beetje verontwaardigd dat Groep 15 het niet gewoon slikte.
En wat de achterliggende gedachte er achter is blijft een raadsel. Misschien vonden ze hem toch wel iets te groot. Maar goed, je kunt dus in 2019 meedoen met 140.000 bloemen en in 2020 met 130.000 bloemen ineens te groot zijn. Is goed te vergelijken met je dochter een nieuwe fiets geven op haar verjaardag en deze weer af te pakken als ze eenmaal heeft leren fietsen. En dan te zeggen dat ze er nog te klein voor is. Op 5 februari heeft nog een laatste gesprek plaats gevonden tussen Groep 15 en het stichting bestuur. Om zo nog tot een oplossing te komen in de kwestie. En dat de voorzitter van de stichting verhinderd was op deze afspraak mag toch wel als erg jammer beschouwd worden. En is naar mijn idee toch een gemiste kans. Ik had wat meer betrokkenheid verwacht.
Tevens bleek dit gesprek ook niet bedoeld om tot een oplossing te komen maar om Groep 15 te overtuigen van de keuze van het bestuur. En de schuld van de hele kwestie in de schoenen te schuiven van Groep 15. Doet mij meteen weer denken aan de middelbare school. Waar ik een klasgenoot voor mij tijdens de les beschiet met propjes en vervolgens heel boos en geïrriteerd reageer als hij ineens terug begint te schieten. En blijft bij mij vooral de vraag waarom het op deze manier moet. Het kon toch ook op een andere manier.
Nu zit ik thuis te kijken naar een maquette die bijna af is en waar al ruim 100 euro aan materiaal in zit. En ruim 60 uur aan vrije tijd. En waar ik inmiddels al 1200 kilometer voor in de auto heb gezeten. Dat is niet erg als het ook ergens toe leidt maar in dit geval is dat niet zo. De maquette is bestemd voor Groep 15 die niet meer mee mag doen met het corso van Valkenswaard zoals hun en mij dat eerst wel is toegezegd. Zo zie je maar weer dat het opdringen van je goede voornemens aan anderen niet veel goeds oplevert. En in plaats van de beoogde groei is er komend corso een wagen minder bij corso Valkenwaard.
En voel ik mij door stichting bestuur beetgenomen, voorgelogen en vooral bedonderd in mijn goede bedoelingen. Ik heb toch altijd een warm gevoel gekregen bij corso Valkenswaard. En dat is nu ineens verdwenen. En het is denk ik teveel gevraagd om de stichting in kwestie te vragen om de gemaakte fout terug te draaien en Groep 15 gewoon te laten deelnemen aan corso 2020 zoals hun dat in eerste plaats is toegezegd.
Maar een excuus is toch wel het minste wat ik mag vragen.
