"blijkbaar denken net zoveel corsobouwers dat weglopen voor moeilijk te maken vormen de beste methode is"
Elk corso kent zijn eigen gewoontes en tradities. één van de zaken die waarin corso’s zich van elkaar onderscheiden zijn de te winnen prijzen. Niet alleen de manier van uitreiken is per corsoplaats verschillend, maar ook de prijzen zelf. Zo zijn er corso’s waar je een Paradeprijs of een Fotogeniekprijs kunt winnen. Van Publieksprijs tot Verlichtingsprijs, er valt in corsoland wel een prijsje te winnen. Uiteraard is de ene prijs voor corsobouwers meer waard dan de andere.
In Sint-Jansklooster kennen ze het fenomeen Gouden Dahlia. Een prijs die wordt bepaald door de corsogroepen zelf. Ze wijzen een wagen aan die voor hun dat jaar dé wagen is. Elke groep maakt niet alleen een uitslag, maar geeft ook commentaar bij deze uitslag.
Zo kon het zijn dat ergens in het rapport van deze prijs de volgende opmerking te lezen was:
“Tip voor volgend jaar: geen gezichten meer.”
Deze opmerking sloeg op een corsowagen waar menselijke anatomie een grote rol speelde. Volgens sommige corsobouwers liet blijkbaar het gelaat van beide personen nogal wat te wensen over. En blijkbaar denken net zoveel corsobouwers dat weglopen voor moeilijk te maken vormen de beste methode is.
Sinds wanneer wordt je beter van het kiezen van de makkelijke weg. Hoeveel artiesten breken erdoor met hun eerste nummer? Was Apple meteen een groot succes? Hoeveel ideeën had de uitvinder van de paperclip voordat hij deze uitvond?
Met andere woorden. Je wordt beter door het maken van fouten, en daarvan te leren. Nu weet je dus hoe het niet moet, en dat is een belangrijk aspect om de top te halen. Daarom mijn tip: Maak meer gezichten! liefst nog 10 wagens met gezichten. Wedden dat het de 10e keer een geweldig gezicht is!
