"Zo leverde de eerste ereprijs de groep 510,- gulden aan prijzengeld op"
Mijn eerste herinneringen betreft het corso liggen ergens halverwege jaren ’80. Toen de reeds opgeheven groepen met mooie klassieke namen als Sam Sam, Pomponius, Flower Power, Les Fleurs Magnifiques en Samen Eén nog door de smalle straten van Vollenhove reden.
Toen ik zelf met eigen vrienden corsowagens ging bouwen waren de fotoboeken met foto’s uit die bewuste jaren ’80 een regelmatige toevlucht tot inspiratie & ontspanning. En de wagens die elke keer weer indruk op me maakten waren foto’s van de groep Pomponius. Een groep die van begin jaren ’70 tot eind jaren ’80 deelnam aan het corso en de succesvolste groep ooit was, totdat Stark Wark deze titel overnam aan het begin van deze eeuw.
Onlangs kwam ik tijdens een corso-google-zoektocht de website, met veel foto’s en promo-materiaal uit de oude doos, van Teunis Schuurman tegen. Hieronder een kleine greep uit de informatie en het beeldmateriaal van dit interessante online archief.
In de jaren ’70 waren het 2 groepen die het gezicht van het corso bepaalden, Pomponius en hun eeuwige rivaal De Moespot. Van 1973 tot en met 1983 verdeelden zij de ereprijzen, 5x De Moespot en 6x Pomponius. Het hoogtepunt van de rivaliteit moet in 1984 zijn geweest toen beide groepen kozen voor het onderwerp ‘De Indische Waterlelies‘, naar de gelijknamige attractie in de Efteling. Hiermee werden ze echter afgetroefd door nieuwkomer De Vereniging en uiteindelijke winnaar Een Ton of Twee-Drie.
Het leuke aan de website is is dat deze verder het verleden in gaat dan het foto-album van m’n ouders en zo een mooie zeitgeist weergeeft van het corso in jaren ’70. Zo leverde de eerste ereprijs voor Pomponius in 1971, met als onderwerp de jazz-legende Louis Armstrong, de groep f510,- gulden aan prijzengeld op. Na een jaar zonder deelname (1973) kwam de groep in 1974 succesvol terug met 3 ereprijzen op rij.
De wagen ‘Cleveland & Pittsburg RailRoad‘, met een lengte van 18 meter, uit 1976 een bijzonder staaltje wagenbouwkunst is voor die tijd. De Ereprijs ‘Kermisattracties‘ uit 1978 laat zien dat er destijds al veel gevoel voor details was, zoals in de zaadborden in de draaimolen. Ook zijn van deze wagen zelfs de ontwerpschetsen bijgevoegd.
Een foto van de wagen ‘De Vier Winden’, voortgetrokken door 2 paarden, toont dat de regels betreft het gebruik van dieren in de optocht destijds ook anders waren. Deze fraaie tekeningen, uit het programmaboekje van 1983, zijn van de wagens uit 1982 toen de Moespot met ‘Als de Jachthoorn Schalt’ (links) met een enkel puntje winnaar van het corso was.
De ereprijs van 1983 is zo’n wagen (zie foto bovenaan column) uit het eerdergenoemde fotoalbum waar ik niet op uitgekeken raakte. Pomponius beeldde het onderwerp Indonesië/Bali uit met een gevoel voor detail dat ik zelden zo goed uitgevoerd heb gezien. Vooral het gebruik van gips/brooddeeg in de ornamenten in harmonieuze combinatie met de warme kleuren spreken me nog steeds aan. Nadat ze in 1985 en 1986 niet deelnamen aan het corso reden ze van 1987-1989 niet onverdienstelijk mee met twee 2e plaatsen en 1 derde plaats, achter de nieuwe generatie wagenbouwers van De Vereniging en Twee Nijenhuizen.
Twintig jaar later (in 2008) deden enkele leden van Pomponius weer van zich spreken toen ze, verkleed als majorettes, de show stalen als figuratie bij de wagen van Les Charrons.
Kortom een website die het bezoek zeker waard is.
Website: www.teunispats.net/pom7080s.htm
