"Persoonlijk zie ik liever creatieve oplossingen in het bestaande kleurenpalet"
Afgelopen zondag alweer voor de 13e keer richting Zundert gereden om het corso te aanschouwen. De weersvoorspellingen in de dagen ervoor stemden nog niet tot juichen maar uiteindelijk vanuit een regenachtig Vollenhove toch de overtocht gewaagd.
Met mooie tribuneplekken vlakbij de Markt hadden we goed uitzicht op het parcours en het overige, vrij internationaal, publiek. Al voor de optocht begon kregen we wat geluiden binnen dat er vanwege de windstoten problemen waren met enkele creaties. Op dat moment konden we nog niet vermoeden dat dit uiteindelijk op het enorme drama voor de buurtschappen Veldstraat en Klein-Zundertse Heikant zou gaan uitlopen.
Via social media al wat foto’s van wagens gezien die de tent uit kwamen en mijn vooraf ingeschatte favorieten zagen er al fraai uit. Dus erg benieuwd hoe deze creaties in de optocht zouden uitpakken.
Hieronder de bevindingen van de nummer 1 tot en met de nummer 18, met tussen haakjes mijn eigen uitslag.
1. Tiggelaar – Gevaarlijk Transport (2)
Enkele weken vooraf al in de tent gezien en het beloofde spektakel werd meer dan waar gemaakt. Het was jammer dat we de actie op de Markt, het beest dat even ontwaakte, niet meekregen maar het was weer een lekkere ouderwetse spektakelbak (in een modern jasje). De vele figuranten, de zwaailampen, de helblauwe sjorbanden en de transportbegeleiding in de vorm van 2 motoren maakten het geheel helemaal af.
2. Helpt Elkander – Menskracht 12 (4)
Al vanaf het begin was ik, vanwege de mooie abstracte vormgeving van de natuurlijke elementen, fan van dit ontwerp. Met een simpele beweging transformeerde de onderzijde in kolkende watermassa en rolden de wolken door de lucht heen. Pas de tweede ronde kregen we een goed blik op het theatrale gedeelte achterop en toen werd het hele plaatje compleet van de ‘Menskracht’.
3. Schijf – Valse Hoop (1)
Een wagen die in de optocht helemaal tot leven kwam. De combinatie van beweging, geluid en vormgeving was tot in de puntjes afgewerkt. Het continue gerinkel van kristallen, de ademhaling van de kikker en een fraaie inkleuring. Maar toen de kikker wakker werd en je met z’n treurige ogen aan keek was ik helemaal overdonderd. Het koninklijke muziekje, het pruilende lipje en als klapper de smak van een smachtend kusje maakt het voor mij persoonlijk de winnaar van het corso. Ik kon geen slecht punt aan deze wagen verzinnen en was dan ook verbaasd over het grote puntenverschil met de wagens erboven.
4. Molenstraat – Fanfare (11)
Je zou kunnen zeggen dat het echt een wagen was in de Molenstraat traditie; of je vindt het helemaal niks of je houdt van buitenbeentjes en vindt het top. Normaal gesproken behoor ik wel tot die laatste groep maar bij deze creatie was ik niet overtuigd. Voor mij deed de dikte van de ‘papieren’ mannetjes afbreuk aan de illusie dat het van gevouwen papier moest wezen. In combinatie met de onoverzichtelijkheid vond ik het geen (Molenstraat)topper.
5. Klein Zundert – Vortex (6)
Ik had wat gelezen over de troubles binnen het buurtschap tijdens het bouwjaar dus was benieuwd wat het uiteindelijke resultaat zou worden van dit veelbesproken ontwerp. Ondanks dat het niet uitblonk in originaliteit vond ik de vormgeving toch erg goed uitpakken. De gotische kathedraal die met veel geraas en glasgerinkel transformeerde tot een vortex van stukken glas en rommelige lijnen maakten indruk op mij. De totaalvorm pakte erg goed uit.
6. De Lent – Krachtstroom (8)
Wat een debuut voor de ontwerper uit St. Jansklooster! Een aparte wagen in de optocht door de wat iele constructies op een rij maar samen stond het beeld goed. Elke pop had een andere houding waardoor ik bleef kijken naar de wagen. Goede ondersteuning van geluid en knipperende lichten maakte de creatie ‘electric’. De vogeltjes op de lijnen vond ik zelf wat afbreuk doen maar een totaalbeeld dat goed werkte op het parcours.
7. ’t Stuk – Apport (5)
De waterdruppels die ik voorbij zag komen op de Facebook foto’s in de dagen voorafgaand hadden we al erg nieuwsgierig gemaakt naar deze creatie. Twee levensechte honden op een erg gedurfde constructie waardoor de wagen mooi luchtig bleef. De waterbellen en waterlijn waren levensecht gemaakt met behulp van plexiglas. Over het algemeen ben ik wisselend van mening over de experimenten van dit buurtschap maar dit uitprobeersel was echt een toevoeging.
8. Laer Akkermolen – Speels (9)
Leuk en speels ontwerp dat gewoon goed in de vorm zat. Een goede keuze om de vossen wat kubistischer vorm te geven waardoor het geen standaard dieren wagen werd. Door de kubistische vormgeving moest je toch blijven zoeken naar de verschillende vossen wat voor mij het kijken naar deze wagen interessant maakt. Echt over elkaar buitelende vossen in een goede kleurstelling en strak in de bloemen.
9. Rijsbergen – Slapende Reus (3)
Voor mij de grote verrassing van het corso. De maquette was al heel fraai maar de uitvoering ervan zo waar nog fraaier. Mooie barokke vormen die ook nog ’s erg goed in de kleuren zat. De vele subtiele bewegingen in het gezicht en de rest van het lichaam maakten samen met het gesnurk een overtuigend stukje theater. Voor het buurtschap was dit al een mooi resultaat maar voor mij persoonlijk een top 3 waard.
10. Laarheide – Waterbuffalo (10)
Vriendelijke waterbuffel die met een hoop net zo vrolijke beestjes op z’n rug uit het water komt. Goede markante kop met als leuke toevoeging de water spuitende neusgaten. Geluid en effecten waren goed gekozen. Net even wat te weinig interessant compositie om mee te doen bovenin.
11. Wernhout – Retouche (12)
Vooraf had ik hoge verwachtingen van dit ontwerperstrio gezien de prestaties van afgelopen jaren. Het digitale effect door middel van polygonen was goed verwerkt in de vrouwen aan weerszijden. De ‘poetsende’ vergrootglazen gaven net wat te weinig effect om te overtuigen. Wel een goede muziekkeuze die het beeld mooi ondersteunde.
12. Stuivezand – Wildebeest (7)
Ondanks het wat traditionelere concept kwam de chaos van migrerende gnoes goed over. Het gebruik van vele gedroogde bloemen gaven de gnoes een mooie bruine tint. Ook hier bleef je weer kijken naar de verschillende beesten en koppen en hoe ze zichzelf in de nesten hadden gewerkt. Wat mij betreft was dit een wagen die zonder geluid af kon, de opbouw in de muziek kwam niet overeen met het verstilde beeld dat werd uitgebeeld.
13. Raamberg – Orgel (13)
Lekker modern concept gemixt met een heel traditioneel element. De ledverlichting en de beweging van orgelpijpen maakten het een leuk beeld. Ik weet niet of het electro-duo en de even losse opzichtige kabels nu echt het beeld beter maakten. Wel een lekker muziekdeuntje overigens.
14. De Berk – Contra (17)
Op zich is het een interessant concept om in kleur en vorm een mal uit te werken. Dat er uiteindelijk gekozen wordt om een draak uit te beelden vond ik niet helemaal logisch. Ook de mal vond ik niet heel overtuigend contra ten op zichte van het beeld. Voor mij persoonlijk de minst interessante wagen.
15. Markt – Waterbak (18)
Qua vormgeving, kleurgebruik en dahlia-experimenten sloeg deze wagen de plank aardig mis. Het eerste dat opviel was het ontbreken van de teugels tussen paard en menner. Ondanks de dynamische compositie van de paarden werd er door het donkere kleurgebruik veel van deze vormgeving teniet gedaan. De meerwaarde van de vacuüm verpakte dahlia’s als water was niet echt een meerwaarde voor het beeld.
16. Poteind – Bezig (16)
In de afgelopen 25 jaar al oneindig veel variaties op het concept bijenkorven gezien en deze sprong er niet uit qua originele uitwerking. Kleurgebruik prima, mooie vleugels van de bijen en goed bijpassend irritant gezoem op de wagen. Het was wel een typisch gevalletje dat de beweging afbreuk deed aan het beeld. De tergend langzaam bewegende vleugeltjes van enkele bijen deden in niets denken aan de supersnel bewegende bijen in de bijenkorf.
17. Achtmaal – Opgesloten (15)
Voor mij het voorbeeld dat je te ver kunt gaan met spuiten/verkleuren van dahlia’s. Voor mijn gevoel zat er geen enkele natuurlijke kleur meer op de wagen. De subtiele beweging van het ‘gedragen’ dak was fraai gedaan maar de monsters eronder waren niet zo overtuigend als ze op de maquette overkwamen. De kleuren leiden af van de goede details die als je goed rond keek toch wel te vinden waren.
18. ’t Kapelleke – Bevangen door de Wind (14)
Een beeld dat aardig in de vorm zat maar waar je nooit echt een ‘winderig’ gevoel bij kreeg. Door de vrij statische houding van de twee figuren kwam het niet over dat ze bevangen door de wind waren. Daarnaast was door de openheid van de vorm er teveel inkijk in het binnenste van de wagen. Meestal is dit niet zo erg maar de constructieve elementen binnenin weken dusdanig af van de buitenvorm dat het voor mij storend werd.
Over het algemeen vond ik het een hoog niveau dit jaar waarbij voor mn gevoel een flink gat zat tussen de onderste 5 wagens en de de rest er boven. Wat nu naar mijn mening wel echt teveel wordt is het vele gebruik van verkleuring van dahlia’s door spuiten, drogen of andere manieren. Waar het vroeger om enkele wagens in een paar jaar ging werden we dit jaar bedolven onder de dahlia-experimenten. Persoonlijk zie ik liever creatieve oplossingen in het bestaande kleurenpalet dan de vele uitspattingen van dit jaar.
En ten slotte natuurlijk m’n medeleven aan de bouwers van de buurtschappen Veldstraat en Klein-Zundertse Heikant. Dit gun je niemand en ik kan me niet eens voorstellen hoe het moet voelen om je wagen te moeten laten staan en niet rond te mogen rijden. Het geeft deze editie van het corso, ondanks de prachtige dingen die ik gezien heb, toch een nare nasmaak.
