De ontwerpers van de wagens in Zundert krijgen naast het juryrapport een persoonlijke toelichting van de jury in de vorm van een apart georganiseerde juryavond. Hans Vriends, mede-ontwerper (naast Frank van Baal) van de wagen ’Verdraaid’ van buurtschap Markt, was aanwezig en beschreef hoe hij deze avond heeft beleefd.
Wellicht één van de meest interessante avonden in een corsobouwjaar voor een ontwerper is het juryoverleg. En gisteren 6 oktober was het weer zover. Na het openbaren van het juryrapport twee weken eerder bleken er toch nogal wat onduidelijkheden te zijn bij diverse ontwerpers. Op de valreep vroeg CorsoNetwerk mij om een verslagje.
Na het voorstellen van de jury worden de wagens één voor één besproken, deze keer in optochtvolgorde. Direct is er de discussie over het wel of niet spreiden van de jury over het parcours. Zij geven duidelijk aan dat de ontwerpers verantwoordelijk zijn of dat een wagen overal “zijn kunstje” kan laten zien. Hierbij wordt nog maar eens benadrukt dat een wagen rondom interessant moet zijn. Dit laatste zou overigens iedere ontwerper toch wel door moeten hebben nu. Eén van de ontwerpers stoorde zich aan een muziekkorps waar ze achter liepen. De jury geeft toe dat de optochtregie hierin een vergissing had gemaakt maar dat dit geen invloed had op de prijs.
Wat wel de einduitslag beïnvloedt, is het te laat op de veiling komen ’s ochtends waardoor de jury hen niet kan beoordelen. Eén van de juryleden zegt hierover dat dit wel degelijk nadelige gevolgen heeft, ook voor andere wagens, op de uitslag!
Even later volgt een discussie of wagens met beweging voordeliger beoordeeld worden dan “stille” wagens. Uiteraard is dit niet het geval en de jury neemt “herfstwandeling” van Buurtschap de Lent als voorbeeldwagen van hoe prachtig een wagen zonder beweging of geluid kan zijn. Dit soort wagens zien ze graag terug. Een wagen die hoge ogen gooide, reed een tiende prijs en de ontwerpers hiervan hadden duidelijk onvrede met het rapport waarop zij de jury om opheldering vroegen. O.a. de hoeveelheid alternatief materiaal werd hierbij duidelijk niet geaccepteerd hoe mooi het ook was.
Ook de pluim wordt nog besproken, hierover zijn de meningen verdeeld.
Wat mij opviel is dat de meeste discussies loskomen bij de wagens die tussen plaats 6 en 15 geëindigd zijn. Het door blijven vragen op de jury is volgens mij vragen om nog meer kritiek, hoe graag wil je horen wat er zo slecht was aan je ontwerp? Soms wordt het juryprotocol erbij gehaald om meer duidelijkheid te scheppen, of is het de nieuwsgierigheid naar de inhoud. De jury geeft punten, maar een werkelijke beoordeling komt tot stand na de eerste doorkomst van de optocht waarna zij samenkomen tot een vergelijk.
Halverwege de avond begon één van de juryleden over het namaken/kopiëren van bestaande ideeën. Dit leidde tot een interessante discussie. Achteraf bleek namelijk dat niet alle juryleden op de hoogte waren dat er kopieën van bestaande kunstwerken meereden (3 á 4 van de top 5). Zij zouden dan ook graag een bronvermelding zien waarop de ontwerpers geïnspireerd zijn. Ons ontwerp “verdraaid” werd hierbij als voorbeeld aangehaald. Wat wij met het oorspronkelijke idee gedaan hebben, daar gaat het uiteindelijk om. Maak je iets één op één na of doe je er nog iets extra’s mee. Het is aan het bestuur/Raad van Buurtschappen hiervoor actie te ondernemen, menen de ontwerpers.
Onder een gemoedelijke sfeer ontstaan deze avond wederom een paar leuke discussies. De jury moest zich regelmatig verantwoorden voor hun besluiten en kregen pittige vragen te verwerken. Voor mij blijft de jury een beoordelende partij waarbij je sommige opmerkingen mee kunt nemen in een volgend ontwerpproces. Wat dat betreft willen ze ons niet teveel beïnvloeden en laten ze zich graag verrassen!
Hans Vriends
