Een nieuw item op CorsoNetwerk: de WVTTK. Elke maand gaan we met een aantal corsoliefhebbers terugblikken op het nieuws. Door middel van 4 vragen/stellingen, gebaseerd op nieuws-items op de website, geven elke maand weer 4 bouwers, ontwerpers en vrijwilligers hun mening.
Januari was een drukke maand met veel nieuws en ontwerpen. Deze eerste WVTTK wordt afgetrapt door 4 wagenbouwers uit 4 verschillende corso/optocht-plaatsen. Dit zijn de vrijwilligers voor de maand januari:
Mark Damen, wagenbouwer Vriendenkring Haisjô (Heeze)
Andre Kist, wagenbouwer Rataplan (Vollenhove)
Dirk Lassche, wagenbouwer (Sint Jansklooster)
Eric Schurink, wagenbouwer Lansink-Bluiminck (Lichtenvoorde)
Bij elke vraag staat de link naar het nieuwsbericht waar deze naar verwijst.
#1:
Nieuwe corsogroep wil gelovige boodschap brengen:
“Is een corso het geschikte medium om een gelovige boodschap te brengen”
Andre, Eric en Mark vragen zich af of het corso een geschikt medium is hiervoor. “Of een corsowagen de manier is om de boodschap van het geloof over te brengen kun je over twijfelen.” zegt Eric. Mark gaat hierin mee: “Corso of optocht is een geschikt medium om een boodschap over te brengen immers we doen allemaal ons best om een boodschap over te brengen en soms slaag je daar wel in en soms niet. De vraag moet eigenlijk zijn is corso een geschikt medium om reclame te maken voor eigen overtuigingen en puur met die insteek deel te nemen.” Andre voegt hieraan toe: “Veel mensen die voor het corso komen zitten niet op een propaganda wagen te wachten.”
Er was veel discussie, volgens Dirk nogal voorbarig: “Vergelijkingen met Jehova’s worden op het forum hun al toebedeeld. Zo lang men niet weet wat er gaat gebeuren, qua ontwerp en of entourage, is het gelal in de ruimte.” Er wordt al snel gerefereerd aan wagens met bijbelse onderwerpen. Andre vind een wagen met een bijbels onderwerp geen probleem: “Die groepen proberen geen reclame of iets dergelijks te maken.” “Kerkgebouwen, hemelse voorstellingen, bedevaarten en kruisigingen, ze zijn allemaal al vaker langs gekomen. Zal er iemand extra door naar de kerk gegaan zijn?” vraagt Eric zich af.
Mark is duidelijk in zijn antwoord: “Het antwoord kan in mijn ogen dan alleen maar nee zijn. Immers corso leent zich voor een creatief en sociaal doeleinde binnen de gemeenschappen en dit hoort niet vermengd te worden met politieke, commerciële of geloofscommunicatie die enkel gericht is om meer zieltjes te winnen”
Inmiddels is er meer duidelijk over de deelname. “Veel poeha om niets bleek uiteindelijk” zegt Dirk. “De mannen bouwen een wagen zoals ieder ander, alleen vanuit een ander uitgangspunt wellicht. Misschien had de nieuwe groep hier ook aan bij kunnen dragen als het zelf niet zo’n summiere beschrijving had gegeven via hun facebook pagina.”
Eric geeft een mooi slot aan de discussie: “Voor de stap om een eigen groep te beginnen kun je alleen maar respect hebben.”
#2:
Laatste editie varend corso Westland?:
“Is het een gevaar voor de continuïteit van een corso om maar één grote sponsor te hebben. En hoe gaat jouw corso om met de financiën in deze tijd.”
Iedereen is het er wel over eens dat elk evenement meer gebaat is bij een aantal sponsoren in plaats van 1 grote sponsor. Mark vergelijkt het met een bedrijf: “Het is een gevaar om als bedrijg 1 grote opdrachtgever te hebben dat is alom bekend immers bedenkt de opdrachtgever zich dan wankelt het bedrijf.”
Eric snapt het op zich ook wel weer: “Wat zou jij doen als er een sponsor met een enorme cheque voor je staat? Je laat hem niet staan, wel belangrijk is het vooral dan te beseffen dat je niet achterover kunt gaan hangen.” Het corso heeft een reserve opgebouwd waardoor het evenement niet in gevaar komt, maar zegt Dirk “Dat deze vervolgens om bovengenoemde reden moet worden aangesproken is zuur.”
Dirk vraagt zich af in hoeverre een evenement dan wel zo leeft: “Je zou zelfs kunnen stellen dat dit corso niet erg leeft; als het maar door één bedrijf financieel gedragen wordt.” En ziet dat dit in Sint Jansklooster beter geregeld is: “Ons corso leeft en heeft een groot maatschappelijk draagvlak.” Mark ziet wel een oplossing maar dat heeft ook een keerzijde: “Meer sponsors tegen kleinere bedragen is in dat geval een oplossing maar vergt wel meer effort van de sponsorcommissies.”
#3:
Markt bouwt in 2014 ‘ Verdraaid’:
“Ontwerpers melden dat ze zijn geïnspireerd door kunstenaar, tot hoever ben je geïnspireerd en wanneer noem je het kopiëren?”
Eric is hier heel stellig in: “Overnemen van het kunstwerk en dit zonder eigen toevoegingen uitvergroten tot corsowagen valt zonder twijfel onder kopiëren.” Dirk vergelijkt het met een andere kunstvorm: ” In de muziek noemen ze het een cover maken hoe zou je dit noemen in de corsowereld? Markt is niet de enige die zich hieraan schuldig maakt. Ik vind het erger als men een corsowagen namaakt.” Mark ergert zich al jaren aan de discussie: “Een onzinnige discussie mijns inziens die door corso fanatici tot in den treure wordt gevoerd.”
Kopiëren of inspireren is de vraag: “Kopiëren betekent een exact dupicaat maken van een origineel, inspireren is dan alles wat niet aan kopiëren voldoet mijns inziens.” zegt Mark. “Immers inspiratie kan gewoon een werk zijn van een kunstenaar wat op kleine details wordt aangepast en zo aan een groot (vaak niet bekend met het werk zijnde) publiek wordt getoond om daar kennis mee te maken.” Andre ziet het niet als een kopie: “Het is pas een kopie als het identiek is aan het plaatje dat je als voorbeeld hebt gebruikt.”
Eric: “Bij inspireren gebruik je het idee van de ontwerper en ontwikkel je dit tot iets ‘eigens’. Regelmatig zullen ontwerpen op de scheidslijn hiertussen balanceren. Is één van beiden of beiden erg? Het wordt in mijn ogen pas bezwaarlijk wanneer ontwerpers het niet vermelden of zelfs ontkennen.”
Mark vraagt zich af of we deze discussie ook hadden gehad als we geen internet hadden: “Het is tegenwoordig makkelijker is om iets terug te zoeken, immers een foto matchen van een ontwerp in google is tegenwoordig kinderspel. Maar internet heeft ook gebracht dat ‘ontwerpers’ danwel samenstellers van een uitvoering voor een groep diverse interessante objecten voorzij zien komen die in hun vlak en plaats toegepast kunnen worden.” Andre geeft toe dat hij internet ook vaak gebruikt als inspiratie: “Ik zit zelf ook regelmatig te kijken naar ideeën of er misschien iets tussenzit. Ik denk dat het je ook kan inspireren tot het maken van een uit eindelijke idee.”
Dirk zegt: “Toegegeven: het lijkt inspiratieloos wanneer je een beeld of schilderij of afbeelding kiest als onderwerp. Als ik een wagen ontwerp, zie ik die in mijn gedachten al rijden. Ik voel het lijnenspel, ik ruik de kleuren en proef de muziek.” Uiteindelijk gaat het Mark om wat hij op straat ziet: “Denk aan de schaatser van Veldstraat, mij interesseert het niet dat dat op basis is van een kunstwerk. Ik beoordeel niet wat er aan ten grondslag lag want dat maakt de uitvoering voor mij als publiek niet beter of niet slechter.”
Dirk besluit de discussie: “Vaak zijn het de beste stuurlui, die dit gevoel niet kennen of kunnen uitdrukken, de term jatwerk maar al te graag gebruiken. Wellicht is dit kift, omdat ze dit zelf niet kunnen?”
#4:
Lambrekvrienden en De Engelse Tuin Loten erom:
“Is het de taak van de overkoepelende organisatie om, net zoals in Heeze gebeurd is, dubbele onderwerpen uit een optocht te filteren?”
Andre vindt het een goede zaak dat dit op tijd is gesignaleerd: “Hoe vroeger je dat doet in een ontwerpfase hoe beter lijkt mij. Het voorkomt een boel werk wat je eigenlijk heel simpel kunt voorkomen.” Ook in Lichtenvoorde worden de onderwerpen vooraf vergeleken: “Geheel terecht” zegt Eric. “Gelijke ideeën zijn in het nadeel van beide partijen.”
Dirk heeft zelf ervaring met een vergelijkbaar dilemma: “Een dubbel onderwerp is natuurlijk nog geen dubbel ontwerp. Dat kan totaal van elkaar verschillen. Dat is ook iets wat een organisatie mee moet nemen, wanneer dit zich voordoet. In 1992 hadden wij in ons, gelukkig toen nog, bloemencorso twee keer “Columbus” rondrijden. Nagenoeg dezelfde facetten werden uitgebeeld.
Andre vindt dat het een gedeelde verantwoordelijkheid is: “Ik denk dat als je er als groepen niet uit kunt komen altijd nog naar de organisatie toe kunt stappen met het dilemma. Lijken de ontwerpen volgens de organisatie niet teveel op elkaar kun je altijd zelf als groep dan nog weer een beslissing nemen.”
“Ik denk dat je als groep dat ook niet moet willen.” zegt Dirk. “Zoals in Zundert; daar rijden straks koekoek #2 en koekoek #1. De organisatie doet weinig tot niks en de groepen zelf zijn halsstarrig, jammer voor het corso.” Mark gaat hierin mee: “Voor jezelf als groep is het daarnaast ook veel beter, het voelt toch een beetje lullig als twee dezelfde onderwerpen en uitvoeringen in 1 stoet zitten. Dan ga je al meteen concurrentie aan binnen het geheel van de optocht, je wordt direct afgemeten met je andere collega-groep.” “De wagens zullen eeuwig met elkaar vergeleken worden.” voegt Eric hieraan toe.
Mark en Dirk denken ook aan de toeschouwers: “Ik zou dat als toeschouwer niet erg waarderen. Het mooiste is een rondgang met diversiteit. Ik denk wel dat de overkoepelende organisatie moet streven naar diversiteit en zo nodig gaan filteren.” “Ja, alhoewel het ooit goed vervelend kan zijn voor je als wagenbouwer ben ik erg blij dat het gebeurd” zegt Mark “Een rijke schakering in de optocht is beter dan 2 koekoeksklokken die voorbij komen of een carnavalsoptocht vol met dezelfde uitvoering.”
Dat waren de stellingen voor deze maand. U heeft waarschijnlijk gemerkt dat het meest controversiële nieuws van deze maand niet is meegenomen. Dit nieuws kwam nadat de stellingen verstuurd waren en daarnaast is er wel genoeg aandacht aan besteed.
Ook meedoen?
Wil je in een volgende WVTTK ook meedoen? Neem dan contact met ons op via social media of per mail via info@corsonetwerk.nl.
