"Een sponsor karavaan? Zoals geschetst in de vraagstelling krijg ik last van bultjes."
Elke maand blikken we met een aantal corsoliefhebbers terug op het nieuws. Door middel van vier vragen of stellingen, gebaseerd op nieuws-items op de website, geven een paar bouwers, ontwerpers en vrijwilligers hun mening.
Het meest in het oog springende nieuws was de nasleep van de vliegtuigramp maar er was ook ander nieuws. Dit zijn de WVTTK vrijwilligers voor de maand Juli:
Jan Buffinga, (St. Jansklooster)
Robert Claassen, oud-ontwerper Oud Dommelen, lid regiecommissie Bloemencorso (Valkenswaard)
Thijs Willemsma, wagenbouwgroep Rataplan (Vollenhove)
#1:
Van Gogh centrale thema in optocht 2015:
“Net als in 1990 lijken niet alle buurtschappen mee te gaan doen aan het thema. Denk je dat dit goed gaat werken op deze manier, bijvoorbeeld hoe is dit PR-technisch op te lossen?”
De thema ervaringsdeskundige Robert trapt af: ‘Een thema kan mooi zijn en een thema kan je evenement versterken. In Valkenswaard hebben we hier goede voorbeelden van, maar ook een aantal minder geslaagde.’ Thijs noemt het al ‘Het duivelse dilemma van Gogh’ in Zundert: ‘Traditioneel bestempelt Zundert zich als ‘anti-thema’ maar zet toch eigenlijk voor de 3e keer haar principes opzij voor van Gogh.’ Robert vindt het ook jammer dat de discussie te vaak concentreert op de inperking van creativiteit en de onmogelijkheden van een thema. ‘Naar mijn idee prikkelt en stimuleert het de creativiteit, mits het een goed thema is.’ Volgens Thijs lijkt de presentatie van ‘Van Gogh 2015’ corso nu al enige barstjes te vertonen. ‘Als je verder kijkt op het forum, nieuwssites en sociale media zie je veel overwegend negatieve reacties over de beslissing om dit door te zetten.’
Qua PR ziet iedereen wel de voordelen om de bekendste schilder van ons land als thema te gebruiken. Thijs ziet vooral veel mogelijkheden vanwege de grote internationale dekking die van Gogh biedt. ‘Als je deze kans nauwkeurig uiteenzet dan kun je dus PR-technisch veel bereik halen.’ Robert laat weten dat je je geen mooiere springplank voor je evenement kunt wensen. Jan sluit zich hierbij aan: ‘Ik zou geen andere reden kunnen bedenken waarom je het als corso anders nog een keer zou willen gebruiken.’ Maar hij snapt wel dat er wat negatieve reacties zijn: ‘Allez, voor de derde keer Van Gogh doet mijn wenkbrauwen ook fronsen.’ Jan denk dat het verder PR-technisch niet echt problemen zal geven. ‘Als de meerderheid van de buurtschappen een Van Gogh wagen bouwt kun je dit prima gebruiken als PR thema.’
Het feit dat niet alle buurtschappen zich aansluiten roept vragen op: ‘Het getuigt toch van enig gebrek aan draagvlak.’ aldus Thijs. Jan vindt ook dat alle groepen mee zouden moeten doen aan het thema. ‘Doe je dat niet dan wordt het heel verwarrend voor het publiek, maar ook wordt het heel lastig bij de jurering.’ Dit roept ook vragen op bij Robert. ‘Wordt de jurering dat jaar dan ook aangepast waardoor ook invulling thema wordt beoordeeld?’ ‘Wordt je wagen extra gewaardeerd als het past binnen het thema?’ voegt Jan hieraan toe en gezamenlijk vragen ze zich af of een niet Van Gogh ontwerp dan wel kans maakt op een eerste prijs.
#2:
Reclame karavaan a la Tour De France voor de optocht:
“De organisatie hoopt op deze manier in de toekomst hiermee sponsoren te kunnen aantrekken. Hoe sta jij tegenover dergelijke initiatieven en hoe wordt sponsoring in de optocht bij jullie gedaan?”
‘Een sponsorkaravaan? Zoals geschetst in de vraagstelling krijg ik last van bultjes.’ aldus Robert. Thijs denk dat het vooral een goede functie om de ‘lege’ tijd in het parcours effectief in te vullen is. ‘Direct voorafgaand aan het daadwerkelijke corso is er eigenlijk behalve het incidentele (doch vermakelijke) dweilorkest weinig te beleven.’
Toch ziet iedereen wel dat het een nieuwe dimensie voor de sponsoren kan zijn. Robert is er vrij duidelijk in: ‘Natuurlijk moet er ruimte zijn voor goeddoeners die corso’s een warm hard toedragen. Maar ik word wat minder enthousiast van narcistisch gecross op het parcours.’ Jan begrijpt het voorstel van de organisatie in Lichtenvoorde wel. ‘Een corso organiseren kost veel geld. Sponsoren zijn daarom heel erg belangrijk, maar het blijft toch lastig om het evenement ook voor sponsoren aantrekkelijk te maken.’ Ook in Vollenhove worden nog de gebruikelijke methodes gehanteerd voor sponsoring. ‘Een echt onderscheidende manier van sponsoring is hier (nog) niet echt aan de orde denk ik.’ aldus Thijs.
‘Wanneer je verder leest blijkt dat het in Lichtenvoorde een heel mooi creatief theaterspektakel gaat worden.’ voegt Robert aan de discussie toe. Jan denkt ook dat het voor belangrijk is dat het ook om het vermaak van het publiek gaat. ‘Het moet vooral geen rijdende stoet van reclameborden worden. Ik kan me uit een ver verleden herinneren dat we zoiets hadden in Sint Jansklooster voor de optocht. Dat werkt niet.’ Ook Thijs denkt dat dit een belangrijke voorwaarde is. ‘Het bedrijfslogo wordt daar dan vanzelf wel in mee getrokken.’
‘Het is niet zo raar om eens te kijken hoe dit gaat verlopen in Lichtenvoorde.’ sluit Thijs af.
#3:
Extra veiligheidsregels voor Corso Valkenswaard:
“Welke veiligheids maatregelen worden er in jullie optocht/bouw getroffen vanuit de organisatie en bouwgroepen, en vind jij dit voldoende?”
‘Een ongeluk zit vaak in een klein hoekje. Veiligheid gaat voor alles. Daarom is het ook goed om ook die kleine hoekjes goed in de gaten te houden.’ aldus Robert. Volgens Jan wordt er bij de verschillende corsogroepen in St. Jansklooster heel verschillend omgegaan met de veiligheid. ‘Gelukkig zijn er steeds meer groepen die hier aandacht voor hebben, maar ik kan me ook nog wel herinneren dat we op 3 fruitkistjes, die op elkaar gestapeld waren op een steiger, stonden te wiebelen om dingen gelast te krijgen.’ Thijs denkt dat het nooit verkeerd is om eens te pauzeren en samen na te denken over de veiligheidsmaatregelen. ‘Wat er dus in Valkenswaard wordt geïntroduceerd kun je alleen maar toejuichen.’
In zowel Vollenhove en St. Jansklooster wordt er gewerkt met een technische commissie die op de veiligheid van de wagens toeziet. Jan vindt dit een goede zaak. ‘Maar natuurlijk blijft de groep altijd zelf verantwoordelijk voor de veiligheid.’ Thijs legt uit dat in Vollenhove elke groep bezoek krijgt van de Technische Commissie die de staat van het onderstel en constructie onder de loep neemt. Maar hij vindt wel dat ze in Vollenhove een voorbeeld kunnen nemen aan buurcorso St. Jansklooster. ‘Daar zijn ze nog verder wat betreft de technische inspecties en randvoorwaarden voor het onderstel. Zo hebben ze daar speciale noodknoppen voorop de wagens die bij noodgevallen de wagen automatisch laten stoppen. Ook zijn er duidelijke regels voor bijv lengte van hydraulische leidingen om deze naar tractors te kunnen koppelen in het geval dat de stuurpomp faalt. Ik vind niet dat ze hiermee doorslaan. Voorkomen is beter dan genezen!’ En dat laatste statement sluit Robert zich bij aan: ‘Ik ben daarom ook heel blij met mijn nieuwe lichtgewicht werkschoenen met stalen neus.’
#4:
Exploderend ontwerp ‘737’ van tafel bij Molenstraat:
“Was het een goed besluit van het buurtschap om hiermee naar de media te stappen of hadden ze dit beter geruislozer binnen de corsogemeenschap kunnen houden?”
Thijs vindt de beslissing om überhaupt de aanpassing te maken in het ontwerp een zeer respectvolle verstandige en moedige beslissing. ‘Verder was het oorspronkelijke ontwerp in beginsel ook zeker niet kwetsend of grensoverschrijdend. Laat dat in ieder geval duidelijk zijn.’ Jan denkt wel dat het na dit voorval goed is om na moeten denken over de ontwerpen die gekozen worden. ‘Wel vaker worden er ontwerpen gekozen die op het randje zijn of misschien soms wel daarover. Ik zie ook dat er vanuit de corsogemeenschap heel verschrikt gereageerd wordt wanneer mensen hier kritiek op hebben, of ze nu wel een band met het corso hebben of niet.’
Robert snapt wel dat ze er mee naar de media zijn gestapt en vind het wel slim om dit verhaal tegen iedereen te vertellen. ‘Geruisloos delen binnen de corsogemeenschap staat ongeveer gelijk aan Albert Verlinden een geheim toe te vertrouwen. Lekker helder zo en als buurtschap blijf je aan de bal. Duidelijk standpunt en de tegenslag wordt slim gebruikt voor PR en daar is niets mis mee.’
Jan ziet niet helemaal wat het doel was van de corsogroep om hiermee naar de media te stappen. ‘Aandacht? Persoonlijk vind ik dat ze dit beter binnen de corsogemeenschap hadden kunnen houden. Ik geloof niet dat ze hier iets mee bereiken.’
Thijs denkt dat het communiceren van de wijziging wellicht wel wat tactvoller aangepakt had kunnen worden. ‘Op deze manier bereikte het artikel een landelijk dagblad en binnen no-time heb je de onwetende publieke opinie op je hals en wordt de gehele corso gemeenschap over één kamer geschoren. Molenstraat had overigens niet vooraf kunnen weten dat de Telegraaf het zou oppikken en dat het zover zou komen.’
De uiteindelijke oplossing is Robert dan wel weer erg enthousiast over. ‘Er is razendsnel geanticipeerd en vervolgens geniaal opgelost en dat verdient een podium. Hulde aan de ontwerpers om het ontwerp op deze manier om te buigen. Een lifesize bouwpakket. Ik heb sowieso een voorkeur voor uitvergrootte vormen. Het is visueel en conceptueel dan ook veel interessanter geworden. Ruimtelijkheid krijgt op deze manier een dubbele lading. Ik ben heel nieuwsgierig naar deze wagen.’
Ook meedoen?
Wil je in een volgende WVTTK ook meedoen? Neem dan contact met ons op via social media of per mail via info@corsonetwerk.nl.
